Herri eta hirietan bizimodu ona izateko mugikortasun eredua defendatzen dugu

  • Koalizioaren ekitaldia Gasteizko autobus geltokian izan da, eta bertan izan dira Alba García lehendakarigaia, Miguel Burdallo (Ezker Anitza-IU) eta Aurelio González (Berdeak EQUO).
  • “Ibilgailu pribatuan oinarritutako mugikortasun- eta garraio-eredua sustatzen dutenek, erregai fosilei uko egiteko prest ez badaude, ezin dute herri honetan gobernatu”, adierazi du Garciak.

 

Ezker Anitza-IUko Miguel Burdallok bere hitzaldiaren hasieran adierazi duenez, “batzuek errekuntza-ibilgailuen ordez ibilgailu elektrikoak erabili nahi dituzte, planetaren muga fisikoak kontuan hartu gabe, eta hori zentzugabekeria da. Funtsezkoa da gure lurraldeko mugikortasunaren paradigma aldatzea. Lehenik eta behin, beharrezkoa da politika publikoak eta lurralde-plangintza aldatzea, joan-etorriak ahalik eta gutxien izan daitezen”. Ondoren, garraio publikoari buruz hitz egin du Burdallok: “garraio publikoa indartu behar da, ez baita funtsezkoa soilik berotegi-efektuko gasen emisioak murrizteko, langileen ekonomientzat ere ezinbestekoa baita. Eta garraio publiko horrek bidezkoa izan behar du, eta horregatik uste dugu txartel bakarra izan behar duela garraiobide publiko guztietarako, tarifa-sistema bera izan behar duela eta prezio-politika bakarra izan behar duela, erabiltzaileen errentara egokituta”.

Aurelio Gonzalez Berdeak EQUOko kideak, bere aldetik, esan du mugikortasuna, “gure koalizioarentzat eskubide bat dena, lehen mailako beharra, Osasunera edo Hezkuntzara sarbide unibertsala bezala, ez dagoela bermatuta, nahiz eta joan den urtearen amaieran onartutako Mugikortasun Iraunkorraren Legea gorabehera. Gutxiago teorizatu behar da mugikortasun iraunkorrari buruz, eta gehiago praktikatu. SUMARetik gaur irmo baieztatzen dugu beste mugikortasun jasangarri bat posible dela eta beharrezkoa dela, oinezkoentzat eta bizikletarentzat pentsatuta eta lehentasuna ematea motorrik gabeko mugikortasun aktiboari, pertsona guztiak berdintasun- eta jasangarritasun-baldintzetan lekualdatzea erraztuko duen mugikortasuna, bizilekuagatik, pertsonaren ezaugarri psikofisikoengatik edo errenta pertsonalagatik diskriminaziorik egin gabe eta intermodalitaterantz aurrera egingo duena”.

Alba Garciak, lehendakarigaiak, mugikortasunak pertsonen bizitzarako duen garrantziaz hitz egiten hasi da, “guztiok bizitza jasangarriak izan ditzagun. Bizitza jasangarriez ari naizenean, klimarekin eta gure eguneroko bizitzarekin bateragarriak diren bizitzez ari naiz. Klimarekin, klima-aldaketa gehiago ez larriagotzeko, erregai fosilekiko dugun mendekotasuna murrizteko eta isuri kaltegarriak murrizteko. Gure osasunerako, autoz eta kez betetako hiri batek gaixotu egiten gaituelako. Pertsonen bizitzarekin bateragarriak, gure bizitza-denborarekin; izan ere, auto baten barruan igarotzen dugun denbora gure familiekin, lagunekin, benetan behar duguna edo gehien maite duguna egiten ez gauden denbora da. Eta badakigu emakumeak garela garraio publikoaren erabiltzaile nagusiak, eta zerbitzu horrek huts egiten duenean, gehiago eragiten digu guri, gure bizi-kalitateari. Ez du zentzurik auto baten barruan orduak pasatzeak, baina ezta autobus bat beste batekin tartekatu behar izateak ere, garraio publikoaren artean ez baitago konexio onik”.

Jarraian, “gure hiriaren dinamikarekin eta aniztasunarekin jasangarriak diren bizitzak” aipatu ditu Garciak. “Haurrak eskolara lasai iristea nahi dugu, garraio publikoan, oinez edo bizikletaz. Adinekoek lasai paseatu ahal izatea. Mugikortasun urriko pertsonek espaloietan leku nahikoa izatea eta mugitzeko eta iristeko dituzten zailtasunak ezabatzea. Udalerri batetik bestera mugitzen direnek garraio-aukerak izatea, udalerri barruan ez ezik, herri batzuen eta besteen artean ere komunikazioa egotea “.

“Ibilgailu pribatuan oinarritutako garraio-eredua sustatzen dutenak, eta erregai fosilei uko egiteko prest ez daudenak, ezin dute Euskadi gobernatu”, gehitu du Garcíak.

Amaitzeko, Garcíak adierazi duenez, “gure helburua mugikortasun iraunkor inklusiboa bermatzea da, guztiontzat, eta XXI. mendeko garraio publiko jasangarriaren eredua garatzea. Baina erantzukizun hori ezin da herritarren bizkar erori. Erakundeetatik gure gain hartu behar dugun betebeharra da. Ezinbestekoa da garraioaren deskontuak mantentzea, eta gure konpromisoa doakotasunerantz jotzea da. Ez bakarrik garraio publikoa sustatzeko, baizik eta justizia klimatikoaren eta sozialaren gaia delako. Eta beharrezkoa da hiriarteko autobusen gure flotaren elektrifikazioaz hitz egitea. Ez da aukera bat, hemen, Alaban, premia larria da. Erronka bati egin behar diogu aurre, baina baita gizarte justuago, berdeago eta inklusiboago baterako aldaketaren buru izateko aukera paregabeari ere. Mugikortasuna luxua ez den gizarte bat, guztiontzako eskubide irisgarria baizik “.